LIMR

(gen. -ar, pl. -ir, acc. -u), m.

1) limb (halda lífi ok limum);

2) joint of meat (þrír limir kjöts).

* * *

m., gen. limar, pl. limir, acc. limu, limi, Sks. 107 new Ed., as also mod.; [A. S. lim; Engl. limb; Swed.-Dan. lem]:—a limb; á sínum limum, Hom. 126; um nasar eða aðra limu, Bs. i. 522; manna-höfuð ok af höggnir limir, Fms. i. 171; limuna, Bs. ii. 158, 168; leysa limu sína, Sturl. ii. 90: allit., líf ok limu, life and limb, Eg. 89; er viðr liggr líf eða limir, Gþl. 550; lífs grið ok lima, Eb. 310.

2. metaph., limu Guðs, Mar.; limu Fjándans, Devil’s limb, Fms. viii. 221.

II. a joint of meat; var á brautu einn limr oxans, Ísl. ii. 331; þrjá limu kjöts, Vm. 119; nauta-limir, hálfr fjórði tigr, Dipl. v. 18; limr slátrs, N. G. L. ii. 176.

III. = lim, n.; hvern lim eða kvist þeirrar ræðu, Sks. 568.

COMPDS: limaburðr, limafall, limagrið, limalát, limaljótr, limavöxtr.